Ik leg aan Sven Kockelmann en zijn luisteraars van ‘Goedemorgen Nederland‘ uit dat de aankondiging van nieuw bewijs voor buitenaardse wezens met flinke korrels zout genomen moet worden. Aliens en andere fantasiewezens worden al honderden jaren gefaked.
Ik leg aan Sven Kockelmann en zijn luisteraars van ‘Goedemorgen Nederland‘ uit dat de aankondiging van nieuw bewijs voor buitenaardse wezens met flinke korrels zout genomen moet worden. Aliens en andere fantasiewezens worden al honderden jaren gefaked.
Vies kan mooi zijn. Iets wat je niet verwacht bij pissebedden. In en rondom ons huis zijn pissebedden gelukkig klein. In de diepzee niet. Daar zijn ze walgelijk groot: tot wel 36 centimeter lang en bijna 2 kilo zwaar. En, pissebedden zijnde, eten ze eten afval dat naar beneden zinkt, zoals het karkas van walvissen. Bah.
Maar kijk eens wat marien bioloog Andrew David Thaler in zijn diepzeeverkenner zag: een pissebed die prachtig weg zwemt.
GlaxoSmithKline, een grote Britse geneesmiddelenfabrikant, heeft toegezegd om alle onderzoeksgegevens over hun proeven te openbaren. Dat is een beetje alsof de Amerikaanse geheime dienst zonder schaamte inzage geeft in wat ze nou eigenlijk precies uitspookten met de gevangenen in Guantánamo Bay. Dat gaan ze natuurlijk nog lang niet doen, want ze hebben iets te verbergen.
De farmaceutische industrie is ook berucht om hun geheimzinnigheid. Ze houden vaak onderzoeksgegevens achter. Medicijnen die eigenlijk niet werken, krijgen ze alsnog verkocht door onderzoeksresultaten in een bureaula te laten verdwijnen. Kort geleden schreef arts-schrijver Ben Goldacre daar een mooi boek over: Bad Pharma. Daarin laat hij zien hoe talloze geneesmiddelenfabrikanten bijdragen aan onnodige doden door bijwerkingen omdat ze bewust informatie over hun medicijnen verbergen.
De belangrijkste manier waarop de fabrikanten met gemak kunnen liegen gaat ongeveer zo. Ze onderzoeken middeltje A. Wat blijkt: het spul werkt niet en geeft vervelende bijwerkingen. Dat onderzoek verdwijnt in de la. Ze zetten een tweede proef op, maar zorgen er nu voor dat de bijwerkingen van middeltje A in de statistiek verdwijnen. Dat lukt makkelijk door bepaalde proefpersonen van de resultaten uit te sluiten, bijvoorbeeld. Dan lijkt het middel op papier toch wel oké. De boeven.
Goldacre stelt dat fabrikanten zulke leugens niet zouden kunnen verkopen als ze vooraf de hele onderzoeksopzet en patiëntengegevens (anoniem natuurlijk) ergens in het openbaar opgeven. Dan kunnen er geen onderzoeken in de la verdwijnen (althans, we zouden het weten wanneer dat gebeurt) en kunnen achteraf geen gegevens van patiënten met bijwerkingen in rook opgaan. Bedrijven worden al jaren uitgenodigd om dat te doen via alltrials.net. Maar tot dusver was het animo nogal laag.
Tot ineens nu: GlaxoSmithKline, een Britse gigant, gaat zijn onderzoeksgegevens er voortaan vooraf melden. Ben Goldacre is daar flink blij mee, zo te zien:
Maar hij stelt wel een terechte vraag: waar blijft de rest van de farmaceutische industrie? Misschien hebben die wel ergere geheimen dan GSK te verbergen, vermoed ik.
Wie nu nog niet bejaard en hulpbehoevend is, wordt dat in de nabije toekomst wel. Een vermakelijke en enigszins wetenschappelijk verantwoorde voorproef van deze toekomst vind je in de nieuwe film Robot & Frank.
Oh, wat houd ik van professorpraatjes die worden ondersteund met stifttekeningen. YouTube staat er vol mee. Deze tip kreeg ik van mijn vriendin Loes, die het filmpje zag op een bijeenkomst van fysiotherapeuten.