Hoe de mammoet weer tot leven komt

Twintig jaar na Jurassic Park is de kloontechniek eindelijk ver genoeg om uitgestorven dieren terug te toveren, menen sommige wetenschappers. Bovenaan op de verlanglijst: de mammoet. (Volkskrant, 24 augustus 2013)

Boven de noordpoolcirkel, ver van drukbevolkte steden, ligt het natuurgebied Pleistoceenpark. Een uitgestrekte steppe, drie keer zo groot als de Oostvaardersplassen, en begroeid met vooral gras, mos, struiken en enkele lapjes dennenbos. Het is een mammoetsteppe, om precies te zijn. Poolonderzoeker en parkbeheerder Sergej Zimov wil er de natuur van de laatste ijstijden terughalen. Inclusief alle dieren die daarbij horen. Op dit moment houden flinke elanden, wisenten en muskusossen het gras kort. Het enige dat ontbreekt, zijn de mammoeten zelf.

Zimov droomt ervan deze ijstijdmascottes in zijn park uit te zetten. ‘We zouden dolgelukkig zijn met een groep mammoeten’, vertelt Zimovs zoon Nikita – die in tegenstelling tot zijn vader uitstekend Engels spreekt – aan de telefoon. ‘De mammoet was een sleutelsoort. Ze velden bomen, en dat zou ons steppelandschap open houden.’

Lees meer

Het is een complot! Iedereen denkt dat gentechvoedsel veilig is!

De heren en dames bij de Genetic Literacy Project zijn begonnen met het maken van aardige infographics. De nieuwste laat zien hoe gezondheidsorganisaties wereldwijd denken over gentechvoedsel.

En hoe kan het: ze denken allemaal dat gentechgroenten veilig zijn. Althans, op zijn minst even veilig als gewone groenten. Tegenstanders zullen erop wijzen dat al deze organisaties geïnfiltreerd zijn door mensen van Monsanto en dat ze ons bewust voorliegen. Dat gebeurt inderdaad heel soms wel eens – de Amerikaanse keuringsdienst FDA bijvoorbeeld, heeft tijdens het beoordelen van bepaalde medicijen zich soms laten leiden door hun warme banden met de farmaceutische industrie. Maar zou dan elke keuringsdienst van elk land ter wereld opgekocht zijn door de industrie? Dat riekt naar een ongeloofwaardig complot; zelfs de farmaceuten is dat nog niet gelukt.

Voor meer over gentechnologie: koop de KIJK van deze maand. Daarin schrijf ik maar liefst tien pagina’s vol over de bezwaren en toekomst van gentech.

Kritiek op kweekvlees hindert vooruitgang

Ook kweekvlees kan zich niet in de sympathie van de gemotiveerde vegetariër verheugen: vlees is per definitie fout. Hetzelfde geldt voor de vleeseter, schrijf ik in de Volkskrant.

Nadat Mark Post afgelopen maandag de eerste kweekvleesburger met veel persaandacht presenteerde, zagen sommige vegetariërs hun kans schoon het idee direct weer de grond in te boren. Want vlees blijft vlees, en het eten ervan is slecht, zeggen ze. Punt uit.

Ze gooien daarmee de glazen van hun eigen missie in. Die missie luidt: we eten te veel vlees, en dat moet minder. Daarover is vrijwel iedereen het eens. Het veevoer waarmee we runderen vetmesten voor een biefstukje, kost onnodig veel landbouwgrond en leidt tot de uitstoot van broeikasgassen. Ook lijden er rampzalig veel dieren in de bio-industrie.

Lees meer

T. rex eetgewoonte

Niet echt nieuws: T. rex was geen luie aaseter

Toen de film Jurassic Park in 1993 uitkwam, werden de leefgewoonten van Tyrannosaurus rex op slag tot Grote Wetenschappelijke Controverse gebombardeerd. In de film zag je het dier namelijk actief jagen op geiten, mensen en andere dino’s. Experts vonden dat beeld ronduit fout. Het dier was lomp en log en zou niet meer dan een aaseter kunnen zijn geweest. Maar nieuw onderzoek geeft de film en underdog-experts alsnog gelijk: paleontologen zeiden afgelopen maandag dat ze definitief bewijs voor een jagende T. rex hebben opgegraven.

In de fossiele staartwervels van een plantenetende dinosaurus ontdekten de wetenschappers een tand van T. rex. Het dier had de aanval van de beruchte dinosaurus overleefd, omdat er nieuw botweefsel om de tand heen was gegroeid.

Eindelijk, de controverse voorbij! Ware het niet dat de meeste paleontologen jaren geleden eigenlijk al klaar waren met de discussie. De meeste vleesetende beesten jagen wel eens, of eten wel eens aas – geen bioloog gelooft dat het óf óf is. En dat is iets dat de meeste journalisten gemist hebben (zie hier, hier en hier).

Lees meer

Supermans imponerende spierballen zijn zinloos

Ergens is die kennis wel troostend voor iele mannen – zoals ik. De kennis dat Henry Cavill, de acteur die Superman (oftewel Kal-El) speelt in de kersverse film Man of Steel, al die imponerende spiermassa niet echt nodig heeft.

Vrijwel in het begin van de film staat Supie al in zijn blote bast. Hij redt een boel mensen van een instortend boorplatform. Het gevaarte kantelt opzij. Supie duwt ertegen zodat het niet de weerloze mensjes plet. Omdat hij zijn heldenidentiteit wil geheimhouden, besluit hij om niet mee te liften met de boot waarmee hij op de plaats des onheils aankwam. In plaats daarvan zwemt hij in zijn onderbroek naar de kust. Als Supie uit de zee klautert, druipt het water letterlijk van zijn hunkyness af.

Lees meer